ΟΧΙ στα χρυσωρυχεία θανάτου στη Θράκη

[mitsukodf]

Η ΣΙΩΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΧΡΥΣΟΣ!

Το ζήτημα εξόρυξης χρυσού στη Θράκη

Το ζήτημα εξόρυξης χρυσού στη Ροδόπη και τον Έβρο έχει εμφανιστεί εδώ και αρκετά χρόνια. Όμως από τις αρχές της δεκαετίας του '90 το τοπίο έχει ξεκαθαρίσει με δύο εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην γειτονική περιοχή. Η 'Μεταλλευτική Θράκης Α.Ε' που συστήθηκε 'Duane' και ''Greenwich Resources' δραστηριοποιείται στην περιοχή των Σαπών. Επίσης τα 'Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε' που έχουν συσταθεί από την εταιρία 'Αργυρομεταλλευμάτων και Βαρυτίνης' καθώς και από τις πολυεθνικές 'Normandy Lasource' και 'Inmet Corporation' βρίσκονται σε στάδιο ερευνών στην περιοχή Περάματος-Πετρωτών στη Ροδόπη, έχοντας ¨φιλοδωριθεί" από το Υ.ΠΕ.ΧΩ.ΔΕ με αποφάσεις προέγκρισης, χωροθέτησης των έργων χρυσού στα δύο αυτά σημεία της περιοχής. Η εξάπλωση των πολυεθνικών και ιδιαίτερα αυτών που ασχολούνται με την εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού, θα έπρεπε αρχικά να μας προβληματίσει σε σχέση με τα περιβαλλοντικά ζητήματα που δημιουργεί.

Μια θεαματική αλλοίωση του φυσικού περιβάλλοντος της περιοχής, καθώς προβλέπεται να εκσκαφτούν χιλιάδες στρέμματα εδάφους προκειμένου να εξορυχθεί το πολυπόθητο γι' αυτούς μετάλλευμα (σε ένα τόνο πετρώματος περιέχονται 12 γραμμάρια καθαρού χρυσού). Στην περιοχή του Περάματος-Πετρωτών υπάρχει το μοναδικό, σε ολόκληρη την Ευρώπη, σε τόσο χαμηλό υψόμετρο, δάσος Μαύρης Πεύκης, από το οποίο αποφασίστηκε να οριοθετηθεί έκταση 200 στρεμμάτων που θα παραχωρηθεί στην εταιρία. Πέρα από την οφθαλμοφανέστατη αυτή καταστροφή - σίγουρα όχι για τους εθελοτυφλούντες ντόπιους συνεργάτες των χρυσοθήρων - υπάρχει και μια χειρότερη διάσταση. Αυτή που αφορά τη μέθοδο παραγωγής του χρυσού και τις επιπτώσεις της σε χλωρίδα και πανίδα.

Η εξόρυξη και παραγωγή χρυσού με κυάνωση: είναι μια υδροβόρος μεταλλουργία στης οποίας την παραγωγική μέθοδο ο χρυσός ανακτάται με τη χρήση του γνωστού δηλητηρίου κυανίου. Η μέθοδος επεξεργασίας του χρυσοφόρου μεταλλεύματος ακολουθεί τα εξής στάδια: εξόρυξη, μεταφορά του μεταλλεύματος με φορτηγά στις εγκαταστάσεις επεξεργασίας, κονιορτοποίηση του μεταλλεύματος σε μορφή λεπτής πούδρας, κοσκίνισμα, μετατροπή σε λάσπη σε νερόμυλο, ανάμειξη της λάσπης με κυάνιο σε ειδικές δεξαμενές όπου ο χρυσός διαλύεται και απορροφάται από τον άνθρακα που υπάρχει στο λασπωμένο νερό, ηλεκτροεξόρυξη του χρυσού από τον άνθρακα και μετατροπή του σε χρυσόσκονη, λιώσιμο της χρυσόσκονης και μορφοποίηση σε καλούπια, χημική αποτοξικοποίηση ( της εναπομείνασας λάσπης (η οποία περιέχει κυάνιο και βαρέα μέταλλα), απόθεση της λάσπης σε λίμνη αποβλήτων (χαβούζα) όπου υποτίθεται ότι αποσυντίθεται φυσικά με την πάροδο του χρόνου!

Σύμφωνα με την παραπάνω διαδικασία εξόρυξης, προκειμένου να ληφθούν από κάθε κυβικό μέτρο χωμάτων 7 ως 12 γραμμάρια χρυσού, στο εργοστάσιο των Σαπών θα χρησιμοποιηθούν 4.500.000 κιλά κυανίου και στο εργοστάσιο Περάματος - Έβρου 8.000.000 κιλά. Υπόψιν ότι μόνο 50 χιλιοστά του γραμμαρίου αρκούν για να θανατώσουν έναν άνθρωπο.

Στη διαδικασία αυτή χρησιμοποιούνται δισεκατομμύρια κυβικά μέτρα νερού, προκειμένου να γίνουν οι ειδικές πλύσεις του κυανωμένου χώματος. Αφού ληφθεί ο χρυσός παραμένουν εκατομμύρια κυβικά μέτρα λάσπης που περιέχουν ενώσεις του κυανία και βαρέα μέταλλα. Τα κυανιούχα κατάλοιπα στις ανοιχτές χαβούζες θα περιέχουν 12.500.000 κιλά κυανίου όπου θα παραμένουν εφ' όρου ζωής στην περιοχή μας, ενώ ο χρυσός ιδιοκτησία των εταιριών, θα οδεύει σε αγορές του εξωτερικού και τα κέρδη στα ταμεία τους.

Και φυσικά δεν τίθεται καν θέμα απόλυτης στεγανότητας στις λίμνες αποβλήτων, καθώς όπως διαβεβαιώνει και ο Dr. A. Baier του Πανεπιστημίου Erlangen της Γερμανίας "Δεν υπάρχει χώρος εναπόθεσης αποβλήτων, ο οποίος να είναι απόλυτα στεγανός. Το νερό και κάθε διάλυμα βρίσκει το δρόμο του". Επιπρόσθετα:

Δεν έχει μέχρι σήμερα επιτευχθεί η απόλυτη εξουδετέρωση του κυανίου, ούτε καν εργαστηριακά. Γίνεται λοιπόν, κατανοητό ότι η τοξικότητα (σε φονικά επίπεδα) του κυανίου σε συνδυασμό με την τεχνολογική αδυναμία να στεγανοποιηθεί η λίμνη των κυανούχων αποβλήτων δημιουργεί έναν ύπουλο κίνδυνο μόλυνσης της χλωρίδας και πανίδας. Υπολογίζεται από τους ειδικούς ότι από 4.500.000 κιλά κυανίου (όσο δηλαδή θα υπάρχει στις Σάππες και διπλάσιο στο Πέραμα) είναι δυνατό να εξατμίζονται 60 κιλά κυανίου την ημέρα με μορφή πρωσικού οξέος, όταν όπως προαναφέρθηκε 50 χιλιοστά του γραμμαρίου είναι αρκετά για να σκοτώσουν έναν άνθρωπο. Μικρές ποσότητες κυανιούχων ενώσεων διεισδύοντας στον υδροφόρο ορίζοντα μπορούν να προσβάλλουν περιοχές σε ακτίνα 180χλμ.

Οι συνέπειες από τις παραπάνω διαδικασίες: η εξαθλίωση της οικονομικής ζωής της ευρύτερης περιοχής, αφού σύντομα καταστρέφεται ολοσχερώς και ανεπίστρεπτα η κτηνοτροφία και η γεωργία (χρειάζονται 300 κιλά κυανίου για την παραγωγή ενός κιλού χρυσού). Το μέγεθος της καταστροφής θα αρχίσει να διαφαίνεται σε 10-15 χρόνια, τότε δηλαδή που εκτός από την κατασπάληση του νερού για την εξόρυξη, ο μολυσμένος υδροφόρος ορίζοντας θα δίνει νερό ακατάλληλο όχι μόνο για πόση αλλά και για πότισμα!

Χαρακτηριστικά παραδείγματα οικολογικής και οικονομικής καταστροφής από τη μέθοδο της κυάνωσης, είναι τα ατυχήματα της Ρουμανίας και της Ισπανίας. Στη Ρουμανία μολύνθηκε ο Δούναβης και η λίμνη Τίσσα, ενώ το ατύχημα είχε τρομερές περιβαντολλογικές και οικονομικές συνέπειες σε Ρουμανία, Γιουγκοσλαβία και Ουγγαρία. Αρκεί δε να πούμε ότι το ατύχημα στην Ισπανία, χαρακτηρίστηκε λόγω των οδυνηρών επιπτώσεων του ως 'Τσέρνομπιλ της Ισπανίας'.

Με ποιούς έχουμε να κάνουμε, άραγε; Οι χρυσοθήρες έχουνε πρόσωπο (νομικό) και φώνη (καθησυχαστική πλέον), παρελθόν και προτιμήσεις - όλα δηλωτικά των προθέσεων τους. Και οι δύο πολυεθνικές αυστραλιανών και καναδικών συμφερόντων, προτίμησαν να αναζητήσουν ντόπιους συνεργάτες και τις διασυνδέσεις που αυτοί έχουν με την πολιτική εξουσία. Αναμενόμενος ελιγμός αν αναλογιστεί κανείς το πάθημα τους στην Πέργαμο της Τουρκίας. Εκεί όπου τα σχέδια τους ανατράπηκαν από τους κατοίκους της περιοχής, που με μια δυναμική και πολύμορφη αντίσταση σταμάτησαν την επαπειλούμενη καταστροφή της γης τους και την υποβάθμιση της ζωής τους, υποχρεώνοντας από πολιτικούς παράγοντες μέχρι και το ανώτατο δικαστήριο να υιοθετήσει αυτή τη στάση. Ίσως ακόμα και τα τεκταινόμενα στο Στρυμωνικό κόλπο να τους ανησυχούν. Εκεί όπου η καναδική πολυεθνική TVX, έχοντας πάρει άδεια λειτουργίας εργοστασίου χρυσού από το ελληνικό κράτος από 1995, συναντάει μέχρι και σήμερα την, με όλα τα μέσα, αντίσταση των ντόπιων. Αντίσταση που έχει αποδώσει καρπούς καθώς παρά τις αλλεπάλληλες προσπάθειες της εταιρίας να ξεκινήσουν οι εργασίες, αυτό έχει σταθεί αδύνατο.

Σ' ότι αφορά την μεριοχή μας, ενώ αρχικά η προσπάθεια των εταιριών - ξένων και ελληνικών- ήταν να ξεκινήσουν τις εργασίες τους χωρίς καν να ενημερώσουν για το 'ακίνδυνο' των μεθόδων τους, πολύ γρήγορα αναγκάστηκαν χρησιμοποιώντας όλα τα μέσα που διαθέτουν (λάδωμα ΙΓΜΕ, τοπικών δημοσιογράφων και παραγόντων και συκοφάντηση των αγωνιστών ενάντια στα εργοστάσια) να διαμορφώσουν εκείνες τις συνθήκες που θα διευκολύνουν τη συνέχιση της εγκατάστασης των ορυχείων. Από την άλλη, πολίτες που κατανόησαν τα προβλήματα που θα δημιουργούνταν, ανέλαβαν εκστρατεία, με διάφορα μέσα κάθε φορά, για την ενημέρωση των κατοίκων και των άμεσα πληγέντων περιοχών.

Ήδη όλα τα δημοτικά συμβούλια του νομού Ροδόπης και Έβρου έχουν τοποθετηθεί ενάντια στα ορυχεία. Επίσης καταδικαστικά ψηφίσματα έβγαλαν τα νομαρχιακά συμβούλια Ροδόπης - Έβρου, ενώ καταπέλτης ενάντια στις προθέσεις των εταιριών υπήρξε η έκθεση του ΤΕΕ Θράκης. Όσο για τις τοπικές κοινωνίες των περιοχών των Σαπών και των Πετρωτών, έχοντας κατανοήσει την πραγματική διάσταση των γεγονότων, αγνοώντας τις υποσχέσεις των εταιριών για το ακίδυνο των εργασιών τους για το περιβάλλον, αλλά και τη δημιουργία 280 συνολικά θέσεων εργασίας, ξεκίνησαν κινητοποιήσεις ενάντια στη δημιουργία των ορυχείων. Η αντίσταση παίρνει οργανωμένη μορφή μέσα από πρωτοβουλίες ανθρώπων.

Αξιοσημείωτο επίσης θα ήταν να αναφέρουμε ότι υπάρχουν τεράστια αποθέματα χρυσού σε μορφή ράβδων και κοσμημάτων, τα οποία δεν πρόκειται να αξιοποιηθούν πουθενά, διότι ο χρυσός ανέκαθεν ενεργειακά ήταν άχρηστος, και επιπλέον έχει παρέλθει η εποχή που όλες οι οικονομίες των δυτικών χωρών στηρίζονταν στα αποθέματα χρυσού που διέθετε η καθεμία στο κρατικό της θησαυροφυλάκιο.

Αντιλαμβανόμενοι ότι η εξέλιξη αυτής της ιστορίας προς την κατεύθυνση που οι χρυσοθηρικές πολυεθνικές εταιρίες επιθυμούν θα έχει οδυνηρές συνέπειες για το μέλλον και την υγεία όλων μας, αφαιρώντας από τις επόμενες γενιές το δικαίωμα σε μια υγιή γη, λέμε:

'ΟΧΙ' στην εκμετάλλευση και την καταστροφή που μας ετοιμάζουν οι πολυεθνικές εταιρίες

'ΟΧΙ' στην εξόρυξη χρυσού ΘΑ ΜΑΣ ΒΡΟΥΝΕ ΜΠΡΟΣΤΑ ΤΟΥΣ

'Πρωτοβουλία πολιτών ενάντια στο χρυσό'


http://thessaloniki.indymedia.org/front.php3?article_id=1218&group=webcast

[mitsukodf]

Προγράμματα    Εκμετάλλευσης Χρυσού στη Θράκη

Το 1999, έλαβαν την Προέγκριση Χωροθέτησης δύο προγράμματα εκμετάλλευσης χρυσοφόρων κοιτασμάτων στη Θράκη:
Στις Σάπες της Ροδόπης από τη «Μεταλλευτική Θράκης Α.Ε.» (Greenwhich Resources PLC).
Στο Πέραμα του Έβρου- πολύ κοντά στα σύνορα των Nομών Ροδόπης και Εβρου- από την εταιρεία «Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε.». Nέα ιδιοκτήτρια του μεταλλείου, η Καναδική εταιρειούλα Frontier Pacific Mining Corporation που το αγόρασε από τη  Νewmont και τη Βαρυτίνη.

Από την πρώτη στιγμή που έγιναν γνωστά τα σχέδια των εταιρειών χρυσού, πολίτες και οικολογικές οργανώσεις της περιοχής ξεκίνησαν έναν αγώνα για την αποτροπή τους. Στον αγώνα αυτό προσχώρησαν έπειτα και επαγγελματικοί, επιστημονικοί και συνδικαλιστικοί  φορείς από τους Νομούς Έβρου και Ροδόπης. Τα δύο έργα αντιμετωπίστηκαν από την αρχή σαν ένα και μοναδικό πρόβλημα που αφορά ολόκληρη τη Θράκη και για τον καλύτερο συντονισμό του αγώνα συγκροτήθηκε η «ΔΙΑΝΟΜΑΡΧΙΑΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΡΟΔΟΠΗΣ-ΕΒΡΟΥ ΚΑΤΑ ΤΗΣ ΕΞΟΡΥΞΗΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΛΛΟΥΡΓΙΑΣ ΧΡΥΣΟΥ».

Για πρώτη φορά σύσσωμη η κοινωνία της Θράκης, από τους απλούς πολίτες, τους επιστημονικούς και επαγγελματικούς φορείς, μέχρι τους άρχοντες της τοπικής αυτοδιοίκησης και τους βουλευτές μας, χωρίς κομματικές προκαταλήψεις και θρησκευτικούς διαχωρισμούς, φώναξε ομόψυχα "OΧΙ ΣΤΗΝ ΕΞΟΡΥΞΗ ΤΟΥ ΧΡΥΣΟΥ". Η θέση αυτή δεν εκφράζει μιαν απλή συναισθηματική αντίδραση αλλά την αποφασιστικότητα της τοπικής κοινωνίας  να προασπίσει τα συμφέροντά της , την υγεία των κατοίκων και το περιβάλλον.

Πολύτιμη για την κατανόηση του όλου ζητήματος ήταν η συμβολή του Περιφερειακού Τμήματος Θράκης του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας. Το Τεχνικό Επιμελητήριο, στα πλαίσια του ρόλου του σαν τεχνικού συμβούλου της Πολιτείας, συγκρότησε ομάδες εργασίας για τη μελέτη του θέματος και την επιστημονική κριτική των μελετών και συνέβαλε αποφασιστικά στην ενημέρωση του κοινού με διαλέξεις, συνέδρια και ημερίδες. Το συνέδριο με θέμα: "Εκμεταλλεύσεις Χρυσοφόρων Kοιτασμάτων στη Θράκη" που διοργάνωσε το ΤΕΕ τον Οκτώβριο του 2000 στην Kομοτηνή, με τη συμμετοχή γνωστών επιστημόνων από όλο τον κόσμο, κατέδειξε περίτρανα τους τεράστιους κινδύνους που ενέχουν αυτές οι δραστηριότητες.

Για τη ματαίωση των δύο αυτών έργων και την απεμπλοκή της Θράκης από μια τέτοιου είδους ανάπτυξη έχουν κατατεθεί προσφυγές στο Συμβούλιο Επικρατείας  και έχουν γίνει καταγγελίες στα αρμόδια όργανα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενώ εκκρεμούν ακόμη στο Συμβούλιο Επικρατείας προσφυγές από τους  Δήμους Σαπών και Μαρώνειας κατά των Προεγκρίσεων Χωροθέτησης των δύο έργων, οι εταιρείες έχουν ήδη καταθέσει μελέτες Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων και περιμένουν αδειοδότηση από το Υπουργείο. Η ΜΠΕ του έργου των Σαπών απορρίφθηκε ομόφωνα από το Νομαρχιακό Συμβούλιο Ροδόπης. Το έργο του Περάματος - για το οποίο, λόγω θέσης, γνωμοδοτούν και οι δύο Νομαρχίες Ροδόπης και Έβρου - απορρίφθηκε επίσης πανηγυρικά από τα Νομαρχιακά Συμβούλια των δύο Νομών.

Μικρή αλλά πικρή είναι η εμπειρία της Θράκης από μεταλλευτικές εκμεταλλεύσεις.

Περίπου 20 χλμ από την Αλεξανδρούπολη βρίσκεται η κόλαση της Κίρκης: ένα μικρό μεταλλείο, κοντά στο χωριό με το ίδιο όνομα, που εγκαταταλείφθηκε γύρω στο 1995, αφήνοντας πίσω του απερίγραπτη τοξική ρύπανση και ένα νεκρό ποτάμι.

Η καταστροφή έγινε με τη συνενοχή των κρατικών υπηρεσιών - και η Κίρκη είναι ένα πολύ μικρό μεταλλείο, σε σχέση με αυτά που περιμένουν τη Θράκη...

Γιατί Λέμε ΟΧΙ στην Εκμετάλλευση Χρυσού

    *

      Πρέπει να γίνει σαφές ότι δεν πρόκειται για ένα μικρό μεταλλείο στις Σάπες και άλλο ένα μικρό μεταλλείο στο Πέραμα. Τα μεταλλεία αυτά θα αποτελέσουν την αρχή επεμβάσεων με την ίδια λογική σε ολόκληρο το χρυσοφόρο επιθερμικό πεδίο Αισύμης-Σαπών-Πετρωτών, έκτασης 20 χλμ Χ 4 χλμ, όπου κυριαρχούν τα θειούχα πετρώματα.
    *

      Η Θράκη είναι περιοχή αγροτική ο πολυτιμότερος φυσικός πόρος είναι το νερό. Η υδροβόρα μεταλλευτική βιομηχανία θα στερήσει τεράστιες ποσότητες νερού από τους δήμους της περιοχής και από τις καλλιέργειες. Η λίμνη τελμάτων του εργοστασίου της εταιρίας "Χρυσωρυχεία Θράκης Α.Ε.", έκτασης μερικών εκατοντάδων στρεμμάτων, έχει σχεδιασθεί να γίνει νότια των Σαπών, πλησίον των υδρευτικών γεωτρήσεων των Δήμων Σαπών και Αρριανών.  Στην περιοχή αυτή δεν παρατηρούνται συχνές βροχοπτώσεις  και είναι μικρή η ικανότητα ανανέωσης των υδάτινων αποθεμάτων.
    *

      Η περιοχή ανάπτυξης του έργου των Σαπών  επηρρεάζει τη λεκάνη απορροής του ποταμού Φιλιούρι, που είναι ο τελικός αποδέκτης ολόκληρης της επιφανειακής απορροής της περιοχής. Ο ποταμός αυτός  προστατεύεται από το "Natura 2000" και τροφοδοτεί υδροβιότοπους που προστατεύονται από τη Συνθήκη Ramsar. Η όξινη απορροή και η κατείσδυση από τα τοξικά τέλματα και τις λιθογομωμένες στοές, θα απειλούν συνεχώς με μόλυνση τον ποταμό. Η στεγανότητα των λιμνών τελμάτων ουδόλως εξασφαλίζεται από ένα χωμάτινο φράγμα ύψους 36 μέτρων και ένα πλαστικό φιλμ μόλις 1,5 χιλιοστού...
    *

      Οι εξορυκτικές δραστηριότητες θα αναπτυχθούν σε απόσταση 700 μέτρων από τις κατοικίες των Σαπών και μόλις 300 μέτρων από αυτές του Περάματος. Είναι προφανείς οι επιπτώσεις στην υγεία των κατοίκων από τη σκόνη που προκαλείται από τη θραύση του μεταλλεύματος, τις αποθέσεις στείρων, τις λίμνες τελμάτων, τις υψικάμινους φρύξης, τη μετακίνηση βαρέων οχημάτων κ.λ.π.
    *

      Η απαξίωση των αγροτικών προϊόντων, ως επικίνδυνων ή ακατάλληλων λόγω της επιβάρυνσής τους με βαρέα μέταλλα, η συρρίκνωση της κτηνοτροφίας και μάλιστα σε περίοδο που η αγορά απαιτεί βιολογικά και οργανικά προϊόντα, η απαξίωση της αγροτικής αλλά και της αστικής γης, επιτείνουν την αντιοικονομικότητα της εξόρυξης σε σχέση με τα οφέλη προς την τοπική κοινωνία. Ποιός άραγε θα αγοράσει αγροτικά προϊόντα από τη Θράκη, όταν σε μερικά χιλιόμετρα απόσταση υπάρχουν ανοιχτές χωματερές τοξικών αποβλήτων;
    *

      Από τις Σάπες μέχρι το Πέραμα υπάρχει σημαντικό υπόγειο γεωθερμικό πεδίο που ευνοεί την παραγωγή προϊόντων σε θερμοκήπια με χαμηλό κόστος - δραστηριότητα απόλυτα σύμφωνη με τον αγροτικό χαρακτήρα της Θράκης. Αυτό το γεωθερμικό πεδίο απειλείται από τις εξορυκτικές δραστηριότητες. Εύλογα ερωτηματικά δημιουργεί το γεγονός ότι καμμιά προσπάθεια αξιοποίησης αυτού του γεωθερμικού πεδίου δεν έχει αναληφθεί μέχρι σήμερα.
    *

      Η ευρύτερη περιοχή με το μεταλλευτικό ενδιαφέρον, από από τις Σάπες μέχρι τις ακτές των Πετρωτών, συμβαίνει να είναι και αυτή με τη μεγαλύτερη προοπτική τουριστικής ανάπτυξης σε ολόκληρη τη Θράκη. Στην ευρύτερη περιοχή, από τις Σάπες μέχρι τις ακτές των Πετρωτών, υπάρχουν :

        *

          σημαντικοί αρχαιολογικοί θησαυροί (αρχαίες πόλεις Μεσημβρίας, Ζώνης, Στρύμης, Μαρώνειας, βυζαντινά λουτρά Αρριανών)
        *

          περιοχές με ιδιαίτερο φυσικό κάλος (το δάσος της Μαύρης Πεύκης, το μοναδικό στην Ευρώπη σε τόσο χαμηλό υψόμετρο, τα σπήλαια της Μαρώνειας και της Μάκρης).
        *

          αναδασωμένες εκτάσεις (ιδιαίτερα πέριξ των Σαπών)
        *

          καθαρές ακτές και παραδοσιακοί οικισμοί (Μαρώνεια)

Σε μικρή απόσταση βρίσκονται οι πλούσιοι υδροβιότοποι της Θρακικής γης (δέλτα του ποταμού Έβρου, Λίμνες Βιστωνίδα και Ισμαρίδα), η Θάσος και η Σαμοθράκη. Όλη όμως η προοπτική τουριστικής ανάπτυξης της περιοχής αναιρείται σε περίπτωση εγκατάστασης βαριάς  μεταλλευτικής βιομηχανίας.

Απαιτούμε:

    *

      Tην απόρριψη οποιασδήποτε αδειοδότησης για εξόρυξη και επεξεργασία χρυσού στους νομούς Έβρου και Ροδόπης τώρα και στο μέλλον. Οι δραστηριότητες αυτές έρχονται σε πλήρη αντίθεση με την αναπτυξιακή πορεία της περιοχής αλλά και την θέληση των κατοίκων της.
    *

      Τον χαρακτηρισμό όλης της περιοχής μεταξύ Πετρωτών και Περάματος, όπου υπάρχει το δάσος της μαύρης πεύκης, ως περιοχής «ιδιαιτέρου φυσικού κάλους».
    *

      Την αναπτυξιακή θωράκιση της περιοχής με δραστηριότητες φιλικές προς το περιβάλλον και με σεβασμό στην υγεία των κατοίκων.
    *

      Την άμεση αποκατάσταση του περιβάλλοντος του μεταλλείου της Κίρκης και την αποτροπή της περαιτέρω μόλυνσης του ποταμού Ειρήνη.
    *

      Την γρήγορη ανάπτυξη έργων που θα συμβάλλουν στον εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφόρου ορίζοντα καθώς και την αύξηση γενικά των υδάτινων πόρων και την ορθολογική διαχείρισή τους επ’ ωφελεία του αγροτικού πληθυσμού της περιοχής.
    *

      Την άμεση δρομολόγηση αλλαγής του αναχρονιστικού και φεουδαρχικού μεταλλευτικού κώδικα, με αειφόρο προοπτική.

      ΝΑ ΦΥΓΟΥΝ ΤΩΡΑ ΟΡΙΣΤΙΚΑ ΚΑΙ ΑΜΕΤΑΚΛΗΤΑ ΤΑ ΧΡΥΣΩΡΥΧΕΙΑ ΑΠO ΤΗΝ ΠΕΡΙΟΧΗ ΜΑΣ.

http://www.antigold.gr/thrace.htm



Διαβάστε επίσης:
http://www.antigold.gr/archive/20-4-04.htm

Δείτε και αυτό:
http://www.youtube.com/watch?v=eDo08gdNp9w

[mitsukodf]

Και τα τελευταία νέα:
http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=40843504


ΡΟΔΟΠΗ-ΕΒΡΟΣ: Λαοθάλασσα διαμαρτυρίας

Νέο «όχι» στα χρυσωρυχεία

ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΗ
Της ΟΛΓΑΣ ΟΡΦΑΝΙΔΟΥ

Λαοθάλασσα ξεχύθηκε χθες στους δρόμους της Αλεξανδρούπολης, δίνοντας ξεκάθαρο μήνυμα στην κυβέρνηση ότι οι πολίτες της Θράκης δεν θέλουν μονάδα εξόρυξης και επεξεργασίας χρυσού στην περιοχή.

Πολίτες κάθε ηλικίας, μαθητές, εκπρόσωποι φορέων και βουλευτές συμμετείχαν στο παλλαϊκό συλλαλητήριο που διοργάνωσε στις 12 το μεσημέρι μπροστά στο δημαρχείο της πόλης η διανομαρχιακή επιτροπή αγώνα Ροδόπης-Εβρου κατά των χρυσωρυχείων.

Οι διαδηλωτές που συμμετείχαν στο συλλαλητήριο φώναζαν: «Οχι στα χρυσωρυχεία του θανάτου», «Οχι στα χρυσωρυχεία της καταστροφής, ναι στην αειφόρο ανάπτυξη».

Το Εργατικό Κέντρο Εβρου κήρυξε τετράωρη στάση εργασίας, το νομαρχιακό τμήμα της ΑΔΕΔΥ και η ΕΛΜΕ Εβρου τρίωρη στάση, ενώ κλειστά παρέμειναν από τις 12 ώς τη 1 το μεσημέρι τα εμπορικά καταστήματα της Αλεξανδρούπολης.

Στον αγώνα κατά των χρυσωρυχείων παρών ήταν και ο μητροπολίτης Αλεξανδρούπολης Ανθιμος, ο οποίος τα χαρακτήρισε «μόνιμο εφιάλτη για την περιοχή και τους κατοίκους της».

«Η φωνή μας γίνεται κραυγή αγανάκτησης της ακριτικής Θράκης», είπε από το βήμα το μέλος της Συντονιστικής Διανομαρχιακής Επιτροπής αγώνα κατά των χρυσωρυχείων, Μαίρη Τζιβελέκη. Εδώ και 10 χρόνια, είπε, «συλλέξαμε πληροφορίες και εμπειρία και από άλλες χώρες, μάθαμε για τα πολλά και διάφορα ατυχήματα που έχουν κατά καιρούς συμβεί, για τους αγώνες που έχουν δοθεί, είτε για να μη γίνουν είτε για να πάψουν να λειτουργούν χρυσωρυχεία». Και κατέληξε ότι όσο πιο πολλά ακούμε και μαθαίνουμε τόσο «δυναμώνει η πίστη μας ότι τα χρυσωρυχεία σηματοδοτούν το θάνατο του τόπου και υποθηκεύουν το μέλλον της ευρύτερης περιοχής».

Ο εκπρόσωπος των δεκαπενταμελών Μαθητικών Συμβουλίων Αλεξανδρούπολης, Νίκος Σίσκος, ανέφερε πως «θέλουμε η ανάπτυξη στον τόπο μας να βαδίζει αρμονικά με το περιβάλλον του. Να συνεχίσουμε να απολαμβάνουμε τα δώρα με τα οποία μάς προίκισε η φύση. Το Δέλτα του Εβρου, το Δάσος της Δαδιάς, τη Μάυρη Πεύκη στο Πέραμα».


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 17/01/2008

[Parnis1413]

Οι σχεδιασμοί για την εξόρυξη και την εκμετάλλευση χρυσοφόρων κοιτασμάτων, με όλα τα δεινά που σημαίνουν για το φυσικό περιβάλλον και τις τοπικές κοινωνίες, ξεκίνησαν να υλοποιηθούν από την περασμένη δεκαετία στη ΒΑ Χαλκιδική όπου προγραμματιζόταν μάλιστα και η εγκατάσταση μεταλλουργίας χρυσού. Αναπτύχθηκε τότε μια μεγάλη κινητοποίηση στις τοπικές κοινωνίες της περιοχής και ξέσπασε μια πραγματική εξέγερση το 1996 στα χωριά Βαρβάρα και Ολυμπιάδα που παρόλη την αστυνομική και δικαστική καταστολή κατάφεραν και ανέστειλαν τελικά αυτους τους σχεδιασμούς. (βλέπε για παράδειγμα : ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΜΟ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ http://www.geocities.com/a_books2002/gr/brostrym.htm) Οι σύγχρονοι χρυσοθήρες δεν το έβαλαν κάτω και επανήλθαν σχεδιάζοντας καταστροφικές εξορύξεις όχι μόνο στη ΒΑ Χαλκιδική (βλέπε σχετικά ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΣΤΑ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΙΚΑ ΣΧΕΔΙΑ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΤΗΣ ΕΤΑΙΡΕΙΑΣ "ΕΛΛΗΝΙΚΟΣ ΧΡΥΣΟΣ" http://www.geocities.com/a_deltio/gr/d48_xal.htm) αλλά και σε άλλα σημεία, στην ανατολική Μακεδονία και την Θράκη. Είναι ελπιδοφόρο που ο αγώνας ενάντια σε αυτούς τους σχεδιασμούς συνεχίζεται και απλώνεται -αν και για μένα η παρουσία ορισμένων εκπροσώπων της πιο βαθειάς κοινωνικής συντήρησης, όπως του μητροπολίτη Αλεξ/πολης για παράδειγμα, είναι απωθητική.

Κι ας θυμηθούμε τους αθάνατους στίχους του Σαίξπηρ από τον Τίμωνα

«Χρυσάφι! κίτρινο, ακριβό,
γυαλιστερό χρυσάφι!...

Τόσο απ' αυτό κάνει το άσπρο μαύρο, τ' άσκημο
ωραίο, τ' άδικο δίκιο, το χυδαίο ευγενικό,
το παλιό νέο, τη δειλία αντρειά...

(...)

Ε, κολασμένο χώμα, πόρνη εσύ κοινή
της ανθρωπότητας, που βάζεις τις διχόνοιες
ανάμεσα στον όχλο των εθνών...»

[mitsukodf]

Στη Θεσσαλονίκη συνεχίζεται μια εκστρατεία κατά των μεταλλείων Χαλκιδικής. Πρόσφατα είδα αφίσες με το ίδιο σύνθημα: "Η σιωπή δεν είναι χρυσός" και πήγα και σε μία ομιλία στη σχολή μου όπου μίλησε και ένας για αυτό το πρόβλημα και ανέφερε ότι η εταιρία (νομίζω) ξανακάνει προσπάθειες να γίνει το ορυχείο. Πάντως δεν έχω πολλά στοιχεία για να μιλήσω για το συγκεκριμένο πρόβλημα. Πιθανώς το θέμα να έχει έρθει ξανά στο προσκήνιο.

...αν και για μένα η παρουσία ορισμένων εκπροσώπων της πιο βαθειάς κοινωνικής συντήρησης, όπως του μητροπολίτη Αλεξ/πολης για παράδειγμα, είναι απωθητική.

Πράγματι όταν ακούμε εκκλησία νιώθουμε ένα ρίγος, ειδικά αν έχουμε ψάξει τη σχέση εκκλησίας-περιβάλλοντος, και εγώ προσωπικά συμφωνώ με την άποψή σου για τη ριζομένη συντηριτικότητα της. Αλλά δε κρίνω κάποιον από τη θέση του αλλά από την άποψή του σε ένα θέμα. Και έχω δει και άλλους, όχι ιδιαίτερα ψηλά στην ιεραρχία, (όπως στον Ασωπό νομίζω) που τάσσονται κατά και αντιδρούν σε διάφορα προβλήματα του τόπου. Βέβαια μπορεί σε άλλα προβλήματα, όπως στις αποψιλλώσεις που κάνει η ίδια η εκκλησία, σε άλλα κοινωνικοοικονομικά θέματα αλλά και στην ύπαρξη του ίδιου του θεσμού, να είμαι κάθετα αντίθετος.
Απλώς σέβομαι τον αγώνα οποιουδήποτε ανθρώπου να βοηθήσει τον τόπο του.