ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΣΕ ΗΜΕΡΙΔΑ ΠΟΥ ΟΡΓΑΝΩΝΕΙ Η ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ ΤΟΥ 2ου ΓΥΜΝΑΣΙΟΥ ΗΛΙΟΥΠΟΛΗΣ
ΘΕΜΑ:
“ΑΣΩΠΟΣ- ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΚΗ ΡΥΠΑΝΣΗ!
ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΑ ΜΑΣ
ΜΕΣΩ ΤΗΣ ΔΙΑΤΡΟΦΗΣ ΜΑΣ”
ΕΙΣΗΓΗΤΕΣ
Σ. ΛΕΚΚΑΣ
Καθηγητής Γεωλογίας
& Γεωπεριβάλλοντος
του Πανεπιστημίου Αθηνών
Γ. ΖΑΜΠΕΤΑΚΗΣ
Λέκτορας Χημείας Τροφίμων
του Πανεπιστημίου Αθηνών
Γ. ΟΙΚΟΝΟΜΙΔΗΣ
Ιερέας, εκπρόσωπος
Συμπαράταξης Βοιωτών
για το περιβάλλον
ΤΕΤΑΡΤΗ, 14 ΜΑΗ 2008, 7 μ.μ.
Αίθουσα Εκδηλώσεων
2ου Γυμνασίου Ηλιούπολης
Κεφαλληνίας & Μεσσηνίας
Ηλιούπολη
-----
Η περιβαλλοντική ομάδα του 2ου Γυμνασίου Ηλιούπολης αποφάσισε φέτος να ασχοληθεί με τον Ασωπό.
Αλλά τι ενασχόληση! Με επί τόπου επισκέψεις και ξεναγήσεις, με
διοργάνωση ημερίδων με συμμετοχή Πανεπιστημιακών και ντόπιων αγωνιστών,
με αποστολή Δελτίων Τύπου, με υποδειγματικές Δημόσιες Σχέσεις!
Τι να προσθέσουμε εμείς; Απλά ΕΥΓΕ!
Ακολουθούν οι εντυπώσεις του
μαθητή Μαυρομαρά Μιχάλη από την επίσκεψη στην περιοχή.
Μαυρομαράς Μιχάλης
Τάξη Α3
2ου Γυμνασίου Ηλιούπολης
Η
επίσκεψή μας στα Οινόφυτα ήταν τρομερή εμπειρία για μένα. Αυτά που είδαμε θα
μείνουν βαθιά χαραγμένα στη μνήμη μου και με κάνουν να αναρωτιέμαι σε τι κόσμο
θα ζήσουμε!
Είδαμε
βιομηχανίες και εγκαταστάσεις που έριχναν τα απόβλητά τους σε όλη την περιοχή.
Ήταν απογοητευτικό. Εκεί που έβλεπες δέντρα, νερά, λουλούδια και νόμιζες ότι
ήταν η φύση τόσο όμορφη, όλα ήταν
ψεύτικα, δηλητηριασμένα, άρρωστα...
Νερά
- βαλτότοποι, χωράφια - σκουπιδότοποι, ουρανός χωρίς ήλιο, λουλούδια ξερά χωρίς
ζωή. Τελικά ζωή χωρίς ελπίδα!
Σ'
αυτόν τον αφιλόξενο τόπο ζουν άνθρωποι, παιδιά που πάνε σχολείο, που δεν έχουν
να πιούν το πιο πολύτιμο αγαθό, καθαρό νερό, χωράφια και καλλιέργειες που
ποτίζονται με φάρμακα, δηλητήρια, άρρωστο νερό. Και ζουν εκεί και δεν
εγκαταλείπουν και ελπίζουν...
Κάτι
πρέπει να κάνουμε. Ανησυχώ. Ανησυχώ και φοβάμαι. Κάτι
πρέπει να κάνουμε. Να
ξυπνήσουν όλοι. Να το μάθουν όλοι. Να βοηθήσουμε όλοι. Φωνάξτε,
διαμαρτυρηθείτε, ξεσηκωθείτε.
Για
να ξαναπαίξουν τα παιδιά σε καθαρές γειτονιές, για να ξαναπιούν καθαρό νερό, να
κάνουν μπάνιο, να ποτίσουν τα χωράφια τους, να καθαρίσει ο τόπος, να φύγει η
ομίχλη και η συννεφιά από τον καπνό των εργοστασίων.
Να
ξαναβγεί ο ήλιος, να έρθει ξανά το χαμόγελο σ' αυτά τα πρόσωπα που είδα και με
πλήγωσαν!
Ελπίζω........
|