http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,dt=18.04.2008,id=32002112
Αλαλούμ με την αποκατάσταση των καμένων εκτάσεων στον Καϊάφα, σε ένα σύστημα σχεδόν μοναδικό στη χώρα μας, στο παραλιακό δάσος Στροφυλιάς. Οκτώ μήνες μετά την πύρινη λαίλαπα, τα έργα που υλοποιούνται είναι μικρής έκτασης αναδασώσεις από το Δασαρχείο, χωρίς να είναι ενταγμένες σε κάποιο -έστω γενικό- σχέδιο αποκατάστασης της δομής και της φυσιογνωμίας της προστατευόμενης περιοχής, ιδιαίτερα στην κρίσιμη φάση της εγκατάστασης της φυσικής αναγέννησης του καμένου δάσους.
Τρεις φορείς, ΥΠΕΧΩΔΕ, Εταιρεία Τουριστικής
Ανάπτυξης και ΕΘΙΑΓΕ, διαγκωνίζονται στην περιοχή χωρίς κεντρικό
συντονιστή και σχεδιασμένη μελέτη αναδάσωσης. Ειδικοί επιστήμονες
αναφέρουν ότι εκατομμύρια δαπανήθηκαν σε μελέτες που σχεδόν κανείς δεν
έχει δει και που εκπονήθηκαν στη λογική της αποκατάστασης όχι φυσικών
εκτάσεων αλλά ανθρώπινων κατασκευών που πρέπει γρήγορα να αποδώσουν και
πάλι.
Η σημαντικότητα του δάσους έγκειται στο ότι αποτελεί τη μία από τις τρεις περιοχές της Ελλάδας με φυσικά δάση κουκουναριάς (Pinus pinea) που αναπτύσσεται πάνω σε καλά δομημένα αμμοθινικά συστήματα. Το σύστημα, που αποτελεί τμήμα της περιοχής NATURA 2000 με κωδικό GR 2330005 και ονομασία «Θίνες και παραλιακό δάσος Ζαχάρως, λίμνη Καϊάφα», είχε την ατυχία να καεί στην καταστροφική φωτιά της Πελοποννήσου με τις γνωστές συνέπειες σε ανθρώπινες ζωές, περιουσίες και κοινωνικό ιστό. Από οικολογικής άποψης, η περιοχή είναι ικανή να αναγεννηθεί με απολύτως φυσικές διαδικασίες χωρίς καμία ανθρώπινη παρέμβαση.
Τόσο η χαλέπιος πεύκη που συνυπάρχει με την κουκουναριά όσο και η κουκουναριά αναγεννώνται με φυσικό τρόπο μετά τη φύτρωση των σπερμάτων τους που διεσπάρησαν από τα κουκουνάρια που άνοιξε η φωτιά.
«Πρόκειται για ιστορία του παραλόγου», μας λέει η Μαργαρίτα Αριανούτσου-Φαραγγιτάκη, αναπληρώτρια καθηγήτρια Οικολογίας του Τμήματος Βιολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών.
«Η περιοχή είναι προστατευόμενη, δυνητικά, δεδομένου ότι αποτελεί μία από τις περιοχές του δικτύου NATURA 2000 στη χώρα μας. Η χώρα μας, λοιπόν, έχει την υποχρέωση που απορρέει από την Οδηγία τη σχετική με τους οικοτόπους 92/43/ΕΚ, την οποία έχει υπογράψει, να διαχειριστεί με ειδικό τρόπο τις περιοχές αυτές, ανάμεσα στα άλλα ιδρύοντας φορείς διαχείρισης γι' αυτές. Την ευθύνη από πλευράς πολιτείας φέρει κατά τον νόμο το ΥΠΕΧΩΔΕ. Ποιος είναι ο αρμόδιος φορέας για τη διαχείριση της συγκεκριμένης περιοχής; Δυστυχώς, πολλοί: το ΥΠΕΧΩΔΕ και η Εταιρεία Τουριστικής Ανάπτυξης (πρώην Ελληνικά Τουριστικά Ακίνητα) τουλάχιστον.
Το γεγονός αυτό αποτελεί και την καταδίκη της περιοχής από οικολογική άποψη. Το ΥΠΕΧΩΔΕ αναθέτει στο Εθνικό Ιδρυμα Αγροτικών Ερευνών καθήκοντα τεχνικού συμβούλου για την αποκατάσταση του τοπίου του Δάσους Στροφυλιάς Καϊάφα, με την υποχρέωση να συντάξει τη σχετική μελέτη με ημερομηνία παράδοσης τον Ιούνιο 2008. Από την άλλη πλευρά, η ΕΤΑ, ως εταιρεία με αρμοδιότητα τη διαχείριση αυτής της περιοχής (!), είχε ήδη από τον Ιανουάριο συντάξει την "απαιτούμενη μελέτη αναδάσωσης", η οποία επρόκειτο να τεθεί σε δημόσια διαβούλευση προκειμένου να υπάρξει ο κατάλληλος συντονισμός ανάμεσα στους φορείς της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και της Εταιρείας. Η μελέτη αναδάσωσης συμπλήρωνε τις υπάρχουσες μελέτες υλοτόμησης και αντιδιαβρωτικών έργων. Ποιος βγάζει συμπέρασμα;».
Σε πρόσφατη αυτοψία που διενήργησε η πανεπιστημιακή ομάδα στην περιοχή διαπίστωσε ότι πολλά από τα καψαλισμένα άτομα της κουκουναριάς διατηρούν στοιχεία που μας κάνουν να υποθέτουμε βάσιμα ότι είναι ζωντανά και θα επιβιώσουν. Ποιος αποφάσισε ποια άτομα θα κοπούν και με ποια επιστημονικά κριτήρια; Ειδικά αν σκεφτούμε ότι αυτά τα άτομα μπορεί να είναι οι πολύτιμοι σπορείς που χρειάζεται το δάσος για να αναγεννηθεί με φυσική διαδικασία, το έγκλημα που συντελείται είναι μεγάλο και αν δεν συντελείται από άγνοια, τότε έχει οικονομικά αίτια. Αυτό αποδεικνύεται και από την κοπή για ξυλεία και ατόμων που ήταν ζωντανά. Οι υλοτομίες που είχαν εξαγγελθεί ως απαραίτητες γιατί εμποδίζουν τη φυσική αναγέννηση έχουν αρχίσει και συνεχίζονται ακατάπαυστα μέσα στα όρια της περιοχής, ανεξέλεγκτα, χωρίς σχέδιο και χωρίς την απαραίτητη επιστασία, επιλεκτικά σε σημεία όπου η πρόσβαση οχημάτων είναι εύκολη.
«Εγκυρες πληροφορίες αναφέρουν», προσθέτει η κ. Αριανούτσου, «ότι επίκειται η δημοσίευση από την ΕΤΑ της πρόσκλησης εκδήλωσης ενδιαφέροντος για την ανάθεση της υλοτομίας 150.000 νεκρών δένδρων, που βρίσκονται στην περιοχή ευθύνης της.
Στην περιοχή θα φυτευτούν οξιές (είδος κατ' εξοχήν ψυχρόβιο), θα γίνουν παρατηρητήρια, ποδηλατόδρομοι και πεζόδρομοι κατά μήκος των υπαρχόντων μονοπατιών στο ήδη αναγεννημένο δάσος ευκαλύπτων, κατασκευή κορμοδεμάτων κατά μήκος των αμμοθινών και ένα σωρό μεγαλεπήβολα σχέδια για την ανάπτυξη της λίμνης (π.χ. θαλάσσιο σκι, κωπηλατοδρόμια). Γιατί, άραγε, δεν βγήκε κανείς να πει ευθαρσώς ότι πρέπει να κοπούν οι ξενικοί ευκάλυπτοι που μολύνουν με την παρουσία τους μια προστατευόμενη περιοχή; Πού βρίσκεται η επίσημη πολιτεία στην περίπτωση αυτή; Εξαντλήθηκε η περιβαλλοντική μας υποχρέωση με την ταχείας επέμβασης ανάπλαση του Κρόνιου Λόφου στην Αρχαία Ολυμπία και τα μυριάδες άσκοπα κορμοδέματα της Πάρνηθας; Η κριτική που έγινε στην αντιμετώπιση των περσινών καταστρεπτικών πυρκαγιών ανάμεσα στα άλλα έθιγε και το θέμα της έλλειψης συντονισμού. Μήπως βλέπουμε να συμβαίνει κάτι ανάλογο και τώρα; Τι κάνει το ΥΠΕΧΩΔΕ γι' αυτό; Αξίζει να σημειωθεί ότι το δάσος και τα Λουτρά της Λίμνης Καϊάφα, που διαχειρίζεται η ΕΤΑ, αποτελούν εξαιρετικά σημαντικό τμήμα της προστατευόμενης περιοχής GR2330005 του δικτύου NATURA 2000 και ότι η ΚΥΑ 33318/3028 ΦΕΚ 1289/Β/7.10.1998, που καθορίζει το πλαίσιο διαχείρισης της περιοχής, αναφέρει ρητά στα άρθρα 4, 5 και 6 της παραπάνω απόφασης τον ρόλο της Επιτροπής ΦΥΣΗ 2000 στην προστασία και διατήρηση των Ειδικών Ζωνών Διατήρησης και στην αποφυγή Επιτροπής. Είναι μήπως τυχαία;». *
Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΣΗ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 18/04/2008
(0) |