|
Οταν δεν ξέρεις την αιτία, πώς είσαι σίγουρος για τη λύση; Γιατί το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης δεν διερευνά τους λόγους για τις νεκρώσεις πεύκων, αλλά βιάζεται να μας ψεκάσει; Πριν από δύο χρόνια, όταν το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης ενέκρινε ως λύση για το πρόβλημα της βαμβακίασης των πεύκων τη χρήση ισχυρών εντομοκτόνων στην Αθήνα, οι ειδικοί έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου.
Εκτός του ότι οι ουσίες που περιέχονται στα σκευάσματα είναι επικίνδυνες για την ανθρώπινη υγεία (είναι αδύνατον να περιοριστεί η δράση τους εντός των «τειχών» ενός άλσους), η χρήση τους αντιβαίνει και σε κάθε κανόνα αστικής εντομολογίας. Με άλλα λόγια, οι υπόλοιποι «ένοικοι» των πάρκων, έμβιοι και άβιοι, την «πληρώνουν», κάθε φορά που ξεκινά το μπαράζ των ψεκασμών.
Νομικά τερτίπια
Τίποτα όμως δεν πτόησε τους αρμόδιους του υπουργείου, που κάνοντας λόγο για «υπερβολικές ευαισθησίες» συνέχισαν να συστήνουν στους δήμους και τους ιδιώτες να προμηθευτούν τα εγκεκριμένα εντομοκτόνα. Σημειώνεται ότι πρόκειται για σκευάσματα που μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά σε καλλιέργειες. Το υπουργείο με σειρά αποφάσεων έδωσε την άδεια για «κατ' εξαίρεση» χρήση τους στις πόλεις.
Τίποτα όμως δεν πτόησε τους αρμόδιους του υπουργείου, που κάνοντας λόγο για «υπερβολικές ευαισθησίες» συνέχισαν να συστήνουν στους δήμους και τους ιδιώτες να προμηθευτούν τα εγκεκριμένα εντομοκτόνα. Σημειώνεται ότι πρόκειται για σκευάσματα που μέχρι τότε χρησιμοποιούνταν αποκλειστικά σε καλλιέργειες. Το υπουργείο με σειρά αποφάσεων έδωσε την άδεια για «κατ' εξαίρεση» χρήση τους στις πόλεις.
Ούτε και όταν πριν από λίγους μήνες το ΣτΕ έκρινε ότι δεν συντρέχουν οι εξαιρετικοί λόγοι τους οποίους επικαλείται το υπουργείο και απαγόρευσε την πρακτική, μπήκε φρένο στους ψεκασμούς. Με ένα νομοθετικό τερτίπι, το υπουργείο ξαναέδωσε άδειες στα σκευάσματα, τροποποιώντας την αρχική τους άδεια. Τα εντομοκτόνα που ήταν κατάλληλα μόνο για καλλιέργειες, βαφτίστηκαν κατάλληλα και για τις πόλεις.
«Υπάρχει στρατιά ανθρώπων που προσπαθεί να προωθήσει τους ψεκασμούς», λέει στο ΟΙΚΟ η κ. Σοφία Γούναρη, γεωπόνος και ερευνήτρια στο ΕΘΙΑΓΕ, που έχει ασχοληθεί με το πρόβλημα της βαμβακίασης των πεύκων. «Και να φανταστείτε ότι ακόμα δεν έχουμε βρει από τι πάσχει ο ασθενής…»
Πράγματι ενώ δεν χωράει αμφιβολία ότι η βασική αιτία του φαινομένου είναι η αύξηση του πληθυσμού της marchalina hellenica, του εντόμου με το οποίο «εμβολιάστηκαν» τα πευκοδάση της χώρας από το 1996 έως (τουλάχιστον) το 2000, μέσω ενός προγράμματος επιδοτήσεων του υπουργείου Γεωργίας με στόχο την αύξηση της παραγωγής πευκόμελου, κανείς δεν είναι σε θέση να εξηγήσει γιατί σε ορισμένες περιοχές η βαμβακίαση οδηγεί σε νεκρώσεις και σε άλλες όχι. «Είναι απλό. Δεν έχει ποτέ διερευνηθεί τι οδηγεί στις ξηράνσεις των πεύκων. Σήμερα, π.χ, έχουμε κρούσματα στους νομούς Αττικής και Χανίων. Στην Αττική έχουμε μεγάλους πληθυσμούς της Marchalina, στα Χανιά όχι. Στη Θάσο ή τη Χαλκιδική, όπου υπάρχουν υψηλοί πληθυσμοί, δεν υπάρχουν ξηράνσεις. Προφανώςυπάρχουν κι άλλοι παράγοντες που παίζουν ρόλο».
Στα συρτάρια το πρόγραμμα
Από το 2005, ωστόσο, παραμένει στα συρτάρια του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης πρόγραμμα υπό τον γενικό τίτλο «Διερεύνηση του ρόλου του εντόμου marchalina hellenica στη νέκρωση ατόμων pinus halepensis σε σχέση και με άλλους βιοτικούς και αβιοτικούς παράγοντες», με συντονιστή τον δρα. Ν. Αβτζή, καθηγητή της Σχολής Τεχνολογίας Γεωπονίας Δράμας (ΤΕΙ Καβάλας) και συνεργάτες 41 επιστήμονες 14 ειδικοτήτων από τα Εργαστήρια Μελισσοκομίας του ΑΠΘ και του Γεωπονικού και από το ΕΘΙΑΓΕ με τα Ινστιτούτα Δασικών Ερευνών Θεσσαλονίκης και Αθήνας και το Ινσ. Κτηνιατρικών Ερευνών. «Το υπουργείο, όχι μόνο δεν ενέκρινε το πρόγραμμα, ούτε καν απάντηση λάβαμε», λέει η κ. Γούναρη. «Χωρίς να γνωρίζει το πρόβλημα, πριν από δύο χρόνια χρηματοδότησε πρόγραμμα για την καταπολέμησή του με τη χρήση εντομοκτόνων. Σε δύο μήνες οι αρμόδιοι «διαπίστωσαν» ότι τα φάρμακα σκοτώνουν το, έντομο και ότι δεν υπάρχουν παρενέργειες. Και τα ενέκριναν...». Σημειώνεται ότι δεν έχουν ακόμα δημοσιευθεί τα αποτελέσματα του συγκεκριμένου προγράμματος, ώστε να ελεγχθούν από την επιστημονική κοινότητα.
Τα συμφέροντα που παίζονται είναι μεγάλα. Σκεφτείτε πόσο πιο εύκολα θα γίνονται οι καταπατήσεις στα περιαστικά δάση, εάν προηγουμένως έχει περάσει ένα συνεργείο ψεκασμών και έχει ισοπεδώσει τα πάντα.»
Της ΛΙΝΑΣ ΓΙΑΝΝΑΡΟΥ
Καθημερινή
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathcommon_2_14/06/2008_1287446
 (0) |
