Η τοπική αυτοδιοίκηση χειρότερη και από τον ολετήρα του φυσικού περιβάλλοντος ΥΠΕΧΩΔΕ

20-01-08
 
Να χτίσουν στην Πάρνηθα ζητούν 4 δήμοι

 Μαζί με τη νομαρχία Ανατολικής Αττικής προσφεύγουν στο ΣτΕ, για να «χαλαρώσει» η προστασία του εθνικού δρυμού

Του Γιωργου Λιαλιου

Κροκοδείλια τα δάκρυα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης για την Πάρνηθα. Η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής και τέσσερις δήμοι της βόρειας πλευράς της Πάρνηθας ζητούν τη «χαλάρωση» των περιοριστικών όρων του Προεδρικού Διατάγματος για την προστασία του εθνικού δρυμού της Πάρνηθας με προσφυγές τους στο Συμβούλιο της Επικρατείας. Αιτία, οι αυστηρότεροι περιορισμοί που επιβάλλει το νέο διάταγμα για την Πάρνηθα και τις παρυφές της και οι οποίοι, όπως εκτιμούν οι προσφεύγοντες, θίγουν το δικαίωμα των πολιτών... στην οικοδόμηση ή στη γεωργική χρήση περιοχών του δρυμού. Οι τέσσερις προσφυγές κατατέθηκαν διαδοχικά στα τέλη του φθινοπώρου: πρώτη η προσφυγή της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής (31.10.2007) και ακολούθησαν οι προσφυγές του δήμου Αυλώνα (12 Νοεμβρίου), της κοινότητας Πολυδενδρίου (13 Νοεμβρίου) και η κοινή προσφυγή των κοινοτήτων Αφιδνών, Μαλακάσας και 95 πολιτών (14 Νοεμβρίου). Οι προσφυγές θα εξεταστούν συνολικά στις 5 Νοεμβρίου 2008. Σύμφωνα με ασφαλείς πληροφορίες της «Κ», τα επιχειρήματα των προσφυγών είναι:

Ανέγερση κατοικιών

Η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής εκτιμά πως το Προεδρικό Διάταγμα παραβλέπει τις μεγάλες οικιστικές ανάγκες της περιοχής, υποστηρίζοντας ότι οι κάτοικοί της «ασφυκτιούν» με τους νέους αυστηρότερους όρους του Προεδρικού Διατάγματος και... αναπόφευκτα θα οδηγηθούν στην αυθαίρετη δόμηση. Ταυτόχρονα υποστηρίζει ότι η μεταβολή των χρήσεών της σε μεγάλα τμήματα της Πάρνηθας, που αποκλείει χρήσεις κατοικίας σχεδόν στο σύνολο του δρυμού, προσβάλλει το δικαίωμα των πολιτών στην ελεύθερη χρήση και διάθεση της περιουσίας τους. Με άλλα λόγια, η Νομαρχία Ανατολικής Αττικής υποστηρίζει ότι πρέπει να είναι αναφαίρετο το δικαίωμα των κατοίκων της περιοχής να χτίσουν μέσα στον εθνικό δρυμό. Για το σημείο στο οποίο επιτρέπεται η δόμηση (Ιπποκράτειος Πολιτεία), η νομαρχία υποστηρίζει ότι αυστηροποίηση των όρων της (αύξηση ορίου αρτιότητας και κατάτμησης, μείωση συντελεστή) είναι υπέρμετρη -χαρακτηρίζοντας την περιοχή ραγδαίως αναπτυσσόμενη- και θίγει κυρίως τους μικρούς ιδιοκτήτες.

Από την άλλη πλευρά, η νομαρχία υποστηρίζει ότι το Π.Δ. για την Πάρνηθα έπρεπε να αναθεωρηθεί μετά τις πυρκαγιές, καθώς επιτρέπει χρήσεις που δεν λαμβάνουν υπόψη την ανάγκη ανασύστασης του φυσικού περιβάλλοντος. Τέτοιες χρήσεις είναι οι χρήσεις αναψυχής και αθλητισμού σε ορισμένες περιοχές του βουνού, για τις οποίες επιτρέπεται να δημιουργηθούν συνήθως ελαφριές εγκαταστάσεις.

Εξαίρεση 500 στρεμμάτων

— Ο δήμος Αυλώνα ζητάει την εξαίρεση από τις προστατευτικές διατάξεις του διατάγματος έκτασης περίπου 500 στρεμμάτων. Πιο συγκεκριμένα, υποστηρίζει ότι λανθασμένα συμπεριελήφθηκε στις περιοχές Ε1 και Ε2 έκταση 165 στρεμμάτων, στην οποία σκοπεύει να επεκτείνει το ρυμοτομικό του σχέδιο, δηλαδή πρόκειται να πολεοδομήσει. Οπως υποστηρίζει, το διάταγμα παραβιάζει υπέρμετρα και δυσανάλογα το δικαίωμα της ιδιοκτησίας. Επίσης αντιτίθεται στην ένταξη στην περιοχή Β4 του δρυμού έκτασης 332 στρεμμάτων, την οποία χαρακτηρίζει αγροτική. Οπως σημειώνει, το διάταγμα πρέπει να προστατεύει το δάσος και όχι τις περί αυτό γεωργικές εκτάσεις.

— Η κοινότητα Πολυδενδρίου ζητάει την ακύρωση του διατάγματος διότι απαγορεύει γεωργική χρήση σε εκτάσεις δημοτών της που περιλαμβάνονται στη ζώνη Β1. Οπως σημειώνει, η γεωργική καλλιέργεια είναι απολύτως συμβατή με τον χαρακτήρα της περιοχής, σε αντίθεση με τις προβλεπόμενες από το διάταγμα χρήσεις αναψυχής και αθλητισμού. Παράλληλα επαναλαμβάνει τα επιχειρήματα της Νομαρχίας Ανατολικής Αττικής για ανάγκη αναθεώρησης του διατάγματος μετά την πυρκαγιά στον δρυμό. Επίσης υποστηρίζει ότι με βάση τα προβλεπόμενα για τη ζώνη Ε2 το διάταγμα επιτρέπει την επέκταση των εγκαταστάσεων του καζίνο Μον Παρνές, πράξη ασύμβατη με τον δρυμό. Και τέλος, σημειώνει ότι θα έπρεπε να είχε ζητηθεί από την κοινότητα και το Κεντρικό Συμβούλιο Χωροταξίας, Οικισμού και Περιβάλλοντος (ΚΣΧΟΠ) να γνωμοδοτήσουν.

— Οι κοινότητες Αφιδνών και Μαλακάσας (από κοινού με 95 δημότες ή κατόχους ιδιοκτησιών στα όριά τους) αντιτίθενται κατά κύρια βάση στην απαγόρευση καλλιέργειας σε τμήμα του δρυμού, αλλά και στην απαγόρευση δόμησης σε πολίτες που έχουν ξεκινήσει τη διαδικασία έκδοσης οικοδομικής άδειας αλλά δεν την έχουν ολοκληρώσει. Πιο συγκεκριμένα, στρέφονται ενάντια του χαρακτηρισμού της ζώνης Β1 ως ζώνης αναψυχής, πολιτισμού και αθλητισμού, διότι απαγορεύει τη γεωργική καλλιέργεια, την οποία θεωρούν συμβατή με τον χαρακτήρα της περιοχής. Επίσης ζητούν να μη χάσουν το δικαίωμα ανέγερσης κατοικίας 16 πολίτες (περιλαμβάνονται στους προσφεύγοντες), οι οποίοι κατέθεσαν φάκελο για χορήγηση οικοδομικής άδειας (δεν διευκρινίζεται σε ποια ακριβώς ζώνη του δρυμού) πριν από την έκδοση του διατάγματος, αλλά εφόσον η άδεια δεν έχει ακόμα εκδοθεί χάνουν το δικαίωμά τους. Επίσης επαναλαμβάνει τα επιχειρήματα της προσφυγής της κοινότητας Πολυδενδρίου περί ανάγκης επανεξέτασης του Π.Δ. μετά την πυρκαγιά, περί του Μον Παρνές και του ΚΣΧΟΠ, ενώ υποστηρίζει ότι κακώς δεν υπήρξε Στρατηγική Περιβαλλοντική Εκτίμηση.

Πάντως, οι προσφυγές των δήμων δεν έρχονται ως έκπληξη, αλλά ως φυσική συνέπεια της στάσης την οποία σταθερά κρατούν τα τελευταία χρόνια. Το καλοκαίρι, επαναφέροντας το διάταγμα μετά τις παρατηρήσεις του ΣτΕ, ο ίδιος ο υπουργός ΠΕΧΩΔΕ Γιώργος Σουφλιάς αποκάλυψε ότι δέχεται πιέσεις από δημάρχους της Πάρνηθας για χαλάρωση των περιορισμών, ενώ παλαιότερα, με την πρώτη παρουσίαση του σχεδίου του Π.Δ., σχεδόν όλοι οι δήμαρχοι της Πάρνηθας διαμαρτυρήθηκαν έντονα στον Οργανισμό Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας.

Τέλος, αξίζει να σημειωθεί ότι προσφυγές κατατέθηκαν στο Συμβούλιο της Επικρατείας και ενάντια στην πράξη αναδάσωσης του δρυμού, που εκδόθηκε από τον γενικό γραμματέα της Περιφέρειας. Οι περισσότερες ήταν από ιδιώτες που ζητούσαν να εξαιρεθούν οι εκτάσεις τους από την αναδάσωση, αλλά και από δύο περιβαλλοντικούς φορείς (πολιτικό κόμμα Οικολόγοι-Πράσινοι και οργάνωση ΟΙΚΟ-ΛΟΓΟΣ) που ζητούν να αναδασωθεί έκταση 62,5 στρεμμάτων του Μον Παρνές, η οποία εξαιρέθηκε γιατί είχε εγκριθεί πριν από την πυρκαγιά η αλλαγή χρήσης της.

Τι λέει το προεδρικό διάταγμα

Το προεδρικό διάταγμα για την Πάρνηθα, που θεσπίστηκε το καλοκαίρι του 2007, έχει κύριο στόχο την προστασία του δρυμού και της βιοποικιλότητάς του. Το διάταγμα οριοθετεί τον δρυμό και τον χωρίζει σε πέντε ζώνες προστασίας (και 16 υπο-περιοχές), με διαφορετικούς περιορισμούς για την καθεμία. Με τη δημιουργία προεδρικού διατάγματος για τον καθορισμό των ζωνών προστασίας της Πάρνηθας ουσιαστικά θεσμοθετούνται (με ορισμένες μεταβολές) και επεκτείνονται τα σχέδια διαχείρισης του εθνικού δρυμού Πάρνηθας, που εγκρίθηκαν το 1997.

Κύριο χαρακτηριστικό του προεδρικού διατάγματος είναι η αυστηροποίηση των περιορισμών που ίσχυαν για τη δόμηση και την αγροτική εκμετάλλευση στα όρια του δρυμού. Πιο συγκεκριμένα, με το διάταγμα:

— Επεκτείνονται τα όρια του πυρήνα του δρυμού (από 38.000 στρέμματα σε 110.000 στρέμματα) και χαρακτηρίζονται ως περιοχή απολύτου προστασίας.

— Θεσπίζονται περιορισμοί για την πρόσβαση και τις επιτρεπόμενες χρήσεις στις περιφερειακές του πυρήνα ζώνες της Πάρνηθας.

— Στις περιοχές όπου επιτρέπεται η δόμηση, αυτή περιορίζεται στα 160 τμ. ανά 20 στρέμματα.

— Μειώνεται ο συντελεστής δόμησης στην Ιπποκράτειο Πολιτεία (οικισμό 8.000 στρεμμάτων που χτίστηκε νόμιμα μέσα στο δάσος στα τέλη της δεκαετίας του ’70).

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_100070_20/01/2008_255997