Ο Ν. Βοιωτίας από τις αρχές του ’60 υποδέχθηκε, ενσωμάτωσε και απορρόφησε το μεγαλύτερο μέρος όλης της άναρχης, ασύδοτης, βιομηχανικής δραστηριότητας του γειτονικού λεκανοπεδίου Αττικής ως αποτέλεσμα της γενικότερου στρεβλού αναπτυξιακού μοντέλου που κατατρύχει την χώρα μας.

Πριν καλά καλά ολοκληρωθεί από τον Κ. Καραμανλή η Ν.Ε.Ο. Αθηνών – Θεσ/νίκης άρχισαν να καταφθάνουν οι πρώτες βιομηχανίες τυχάρπαστα και ευκαιριακά αμέσως μετά τον Ασωπό στα Οινόφυτα, ύστερα στο Σχηματάρι πρώτα γραμμικά κατά μήκος της Ε.Ο. και ύστερα στην ενδοχώρα της περιοχής.
Πήραν μερικά χρήματα, άλλαξε ο τρόπος ζωής τους και ό,τι θεωρήθηκε αρχικά ευλογία μεταλλάχθηκε σε επάρατη νόσο σήμερα.
Στην εντελώς άναρχα δομούμενη και εκμεταλλευόμενη περιοχή ήταν επόμενο να αρχίσει ο κορεσμός και η σπέκουλα της γης, η υπέρβαση των ορίων της φέρουσας ικανότητας του οικοσυστήματος και η λειτουργία του νόμου της φθίνουσας απόδοσης.

Έπρεπε σιγά-σιγά να μετακομίσουν δυτικότερα και επόμενος σταθμός ήταν η περιοχή της Θήβας.
Φθάνουμε στο 1981 που το ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει τη διακυβέρνηση της χώρας με τον τολμηρό, ρηξικέλευθο, οραματιστή υπουργό στο Χ. Ο. Π τον αείμνηστο Α. Τρίτση, πολιτικό με πολύπλευρη κουλτούρα, πού ήθελε να φέρει «τη φαντασία στην εξουσία».

Προέβλεψε λοιπόν αμέσως και έλαβε τα γνωστά μέτρα προστασίας της Υλίκης(ΦΕΚ 720Β΄/13-12-83) που αναχαίτισαν την επέλαση βιομηχανιών στην περιοχή μας και προφανώς την θωράκισαν.

Ο σχεδιασμός του δεν ολοκληρώθηκε γιατί ο Α. Παπανδρέου με τη φράση του «…έγραψες ιστορία…» τον έστειλε στο Υπουργείο Παιδείας & Θρησκευμάτων όπου ανοίγοντας το θέμα των σχέσεων Κράτους-Εκκλησίας ,…ξανάγραψε ιστορία….

Τους διάδοχους του Τρίτση υπουργούς μαζί με τους τότε υπουργούς Γεωργίας άρχισε να προβληματίζει η προστασία της αγροτικής γης υψηλής παραγωγικότητας (όπως κατά το μεγαλύτερο μέρος της η δική μας) και έλαβαν κάποια πρώτα σπασμωδικά.

Το 1995 η Νομαρχία Βοιωτίας οριοθέτησε αυτή τη ζώνη.
Στη συνέχεια με τον Ν.2945/2001 στη ζώνη αυτή αποκλείσθηκε η άσκηση οποιασδήποτε άλλης δραστηριότητας πλην της γεωργικής.
Είχαν ήδη στη περιοχή Θηβών να διαφαίνονται οι ίδιες με τις προηγούμενες στο δίπολο Οινοφύτων- Σχηματαρίου δυσμενείς επιπτώσεις.

Τότε η περιοχή μας μπήκε στο στόχαστρο και άρχισαν να κινούνται ένα – δύο ψευτομεσίτες.
Εμπόδιζαν όμως η Υλίκη και η γη υψηλής παραγωγικότητας.

Για την Υλίκη προσπάθησε ως υπουργός ο κ. Μπασιάκος, τις ενέργειές του οποίου διαφήμιζαν τα διάφορα παπαγαλάκια του και με τη σύμφωνη γνώμη της Ν.Α.Βοιωτίας γιατί κάποιοι καρεκλοκένταυροι νομαρχιακοί σύμβουλοι ήθελαν να τακτοποιήσουν δικές τους παραμένουσες εκκρεμότητες.

Η απόπειρα όμως προσέκρουσε στην κάθετη αντίδραση της Ε.Ε.

Το άλλο εμπόδιο ήταν η κατάργηση της γης υψηλής παραγωγικότητας κατά μήκος της Ε.Ο. και εκατέρωθεν αυτής σε πλάτος 600 μ. πού έγινε με βάση το( Ν 3399/2005, άρθρ. 20) με Κ.Υ.Α. ΥΠΕΧΩΔΕ και Γεωργίας ύστερα από εισήγηση της Ν.Α

Μετά την κατάρρευση αυτού του οχυρού ήταν πλέον δυνατή η εγκατάσταση βιομηχανικών μονάδων στο μέτρο που αυτές δεν έβρισκαν εμπόδιο την Υλίκη.

Έτσι ο καθ΄ ύλη υπουργός αντί να αντιδράσει και να εκπονήσει με τη συμμετοχή σας ένα μακρόπνοο σχέδιο βιώσιμης αγροτικής ανάπτυξης που να σας κάνει αισιόδοξους για το μέλλον, με την υπογραφή του έβαλε ταφόπλακα στη γεωργία και καθημερινά σας τρέπει κακήν- κακώς σε φυγή από τα χωράφια.

Την Δευτέρα 14-4-08 μίλησα για το ίδιο ζήτημα στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του 2ου Δημ. Σχολείου από όπου του ζήτησα να έλθει να μιλήσουμε σχετικά με την σκοπιμότητα της κατάργησης της γης υψηλής παραγωγικότητας σε ζώνη 600 μ. εκατέρωθεν των Ε.Ο.

Ήλθε πράγματι στα Βάγια όχι όμως στην σημερινή συγκέντρωση (21-4-08) αλλά χθες ημέρα των Βαίων στην Εκκλησία στο «Κασνέσι».
Μετά την ανάγνωση του Ι. Ευαγγελίου απήλθε γεγονός που προκάλεσε ερωτηματικά όσο αφορά την σκοπιμότητα και τον συμβολισμό της επίσκεψης του .
Εκμεταλλευόμενη αυτή τη ρύθμιση η Θερμοηλεκτρική ΗΡΩΝ Α.Ε ζήτησε με επιστολή διερευνητικού, ανιχνευτικού χαρακτήρα, μελιστάλαχτο ύφος και υπερχειλίζουσα παραχολογία την απόφαση του Δ.Σ. Βαγίων προκειμένου να βολιδοσκοπήσει τις προθέσεις πριν αγοράσει χωράφια κοντά στη «διασταύρωση» και στο «ψαχνό του κάμπου» .

Ο λόγος είναι ότι στη Βοιωτία και ιδιαίτερα στη θέση πού έχει επιλέξει διέρχονται και συγκλίνουν όλα τα ενεργειακά δίκτυα πού τροφοδοτούν το λεκανοπέδιο πράγμα πού θα μειώσει το κόστος κατασκευής.
Ίδια και απαράλλαχτη με την μέθοδο της ΒΟΚΤΑΣ Α.Ε. επί προεδρίας μου όταν το 1980 ζήτησε 2 χιλιόμετρα δυτικότερα απ΄ εκεί να φτιάξει πτηνοσφαγεία.

Το « ...φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας... » που αναφέρει ο Βιργίλιος στην Αινειάδα είναι μια πανανθρώπινη αλήθεια με διαχρονική αξία και γι΄αυτό ασυζητητί επιστρέψαμε το πλουσιοπάροχο πακέτο προσφοράς
Σύσσωμος τότε ο λαός των Βαγίων, έχοντας τότε στο πλευρό του τις δύο γειτονικές τότε κοινότητες Μαυροματίου και Θεσπιών την έδιωξε κακήν – κακώς και με χαροποιεί ότι ξανά απόψε δίνει το παρόν ο κ. Κουρούνης ως δήμαρχος του σημερινού Καποδιστριακού δήμου Θεσπιέων
Την εποχή αυτή πήγαμε σ΄ όλα τα πολιτικά κόμματα.
Πήγαμε σ΄ όλα τα πολιτικά κόμματα και θυμάμαι τη φράση του Α. Παπανδρέου που συνοψίζει τα πάντα « … πρόεδρε μην επιτρέψεις να γίνει ο τόπος σου πτυελοδοχείο της Αθήνας… »

Φοβούμενοι τότε την λαική κατακραυγή οι εκπρόσωποι της ΒΟΚΤΑΣ Α.Ε. δεν τόλμησαν να προσέλθουν και να υποστηρίξουν με την από δύο συνήγορους καθηγητές Παν. Αθηνών πολυτελή υπεράσπιση στο Πρωτοδικείο Θηβών αγωγή ύψους 23000000 δρχ πού είχαν καταθέσει εις βάρος μας.

Στη παρούσα συγκυρία όμως, την σκυτάλη του αγώνα δεν παραλαμβάνει η πλειοψηφία του Δήμου όπως θα έπρεπε, αλλά κυρίως σε μια εκλεκτή ομάδα ευαίσθητων και με γρήγορα κοινωνικά αντανακλαστικά. πολιτών
Περιμένω από αυτούς να επαναλάβουν τον άθλο μας και να ξαναδώσουν τον γνωστό όρκο των νεώτερων της αρχαίας Σπάρτης προς τους μεγαλύτερους « ...άμες δε γ΄ εσόμεθα πολλώ κάρρονες… » σε απλά ελληνικά …εμείς θα γίνουμε καλύτεροί σας ….

Αν και υπάρχουν σοβαρές ενστάσεις μας για τον κρατικοδίαιτο χαρακτήρα, την ασυδοσία, τις συνθήκες εργασιακού μεσαίωνα, την εμπορευματοποίηση, την ευελιξία στις εργασιακές σχέσεις κλπ που κυριαρχούν στην ελληνική βιομηχανία δεν διακατεχόμαστε από αντιβιομηχανική αντίληψη γιατί την θεωρούμε καρδιά της οικονομίας .
Ο μακαρίτης ο Ήρωνας ο Αλεξανδρέας (1ος αιων. π.χ. έως 1ος αιων. μ.χ.), αναμφισβήτητα ήταν μεγάλος γεωμέτρης και μηχανικός.
Τον ευγνωμονούμε γιατί μας άφησε τον γνωστό ομώνυμο τύπο του για τα εμβαδά τριγώνων, την διόπτρα πρόδρομο του θεοδόλιχου της Τοπογραφίας και κάποιες ατμοκίνητες και υδραυλικές μηχανές.
Αν όμως σήμερα επιτρέψουμε την εγκατάσταση σ΄ αυτούς πού σήμερα καπηλεύονται το όνομά του, θα έχουμε ανοίξει την κερκόπορτα εισβολής στον τόπο μας πολλών ρυπογόνων δραστηριοτήτων.
Απόδειξη αυτού είναι ότι « …πρίν αλέκτορα φωνήσαι … », « ... Hannibal ante portas … » και στα ελληνικά … ο Αννίβας προ των πυλών …

Σήμερα στην πόρτα μας βρίσκεται ως απειλή ένα διαλυτήριο αυτοκινήτων.
Κατέθεσε φάκελο με μελέτη στο Δήμο απ΄ όπου εισέπραξε ένα ομόφωνο ΟΧΙ και το θέμα αυτό συζητείται τώρα στη Λιβαδειά στο Ν.Σ. απ΄ όπου αναμένεται η ίδια απάντηση.
Τι μπορούμε όμως να κάνουμε για να τους διώξουμε ;

   1.
      Να ψάξουμε αν η Κ.Υ.Α. του Ν.3399/05 που καθορίζει την εξαιρούμενη ζώνη υψηλής παραγωγικότητας έχει την απαιτούμενη την κατά νόμο σύμφωνη γνώμη της Ν.Α. , που στη Λιβαδειά επιμένουν ότι δεν έχουν χορηγήσει.
      Αν είναι έτσι τότε θα πρέπει μαζί με την Ν.Α. να καταθέσουμε προσφυγή στο Σ. τ. Ε.
   2.
      Να προχωρήσει αμέσως ο αναδασμός όχι όμως με αυτή την «τραβεστί» μορφή πέρα από τα 600 μ. εκατέρωθεν, αλλά σε όλο τον κάμπο με μόνη εξαίρεση τις επί του δρόμου εφαπτόμενες σημερινές ιδιοκτησίες ως έχουν τώρα.
   3.
      Υποστηρικτικές προς αυτή την κατεύθυνση είναι κάποιες αποφάσεις του Ε΄ τμήματος του Σ.τ.Ε π.χ. η 2699/2007 με την οποία κρίθηκε ότι … δεν είναι νόμιμη η προέγκριση για την εγκατάσταση βιομηχανικής μονάδας σε περιοχή εκτός σχεδίου στο Βαθύ Αυλίδος Ν. Εύβοιας, στην οποία δεν υπάρχει θεσμοθετημένη χρήση γης για την εγκατάσταση βιομηχανίας…
   4.
      Να ζητήσουμε να γίνει επί τέλους πολεοδομικός σχεδιασμός με βάση την βιώσιμη ανάπτυξη πόλεων & οικισμών κατά το Ν. 2508/97, στα πλαίσια του οποίου έχει θέση η χωροθέτηση δραστηριοτήτων του δευτερογενούς τομέα της παραγωγής.


Δεν μου αρέσει η αντιγραφή αλλά οι περισσότεροι ίσως για πρώτη ακούτε αυτά.
Τυχαία έπεσε στα χέρια μου το φύλλο υπ΄ αριθ. 24 της εφημερίδας «Ελεύθερος Λόγος» που σαν παράδειγμα σας δείχνω .
Στο έγχρωμο σχέδιο με το υπόμνημα, θα δείτε ότι στο Σχηματάρι γίνεται πολεοδομικός σχεδιασμός πού προτείνει χρήσεις γης, δηλαδή … που μπορεί να γίνει τι …. και σε γενικές γραμμές θα καταλάβετε τι σημαίνουν όλα αυτά.
Όμως η οποιαδήποτε νομική φαρέτρα από τις παραπάνω ή από όσες άλλες ίσως αγνοώ, ωχριούν μπροστά στο τεράστιο αυτό παλιρροικό κύμα εναντίωσης που υψώνεται και πλημμυρίζει σήμερα τα Βάγια, αλλά και που μεταφέρεται ταχύτατα στην υπόλοιπη Βοιωτία …
Τελειώνοντας κάνω έκκληση προς το Δημοτικό Συμβούλιο: έμαθα ότι ύστερα από αίτημα της συνολικής αντιπολίτευσης πρόκειται να επανεξετάσετε το ζήτημα τις επόμενες ημέρες.
Την ίδια ώρα που στις εκκλησίες θα ακούγεται το « … σήμερον κρεμάται επί ξύλου … », μην κρεμάσετε στις καμινάδες της Α.Ε ΗΡΩΝ το μέλλον του τόπου, το αύριο των παιδιών σας. Θα σας καταδιώκουν οι ερινύες.

Δεν ξέρω δεν έχετε συλλόγους εκεί κάτω? Δεν μπορεί ο κόσμος να μην ενδιαφέρεται να συνεισφέρει. Για την υγεία του μιλάμε...

Αντλώντας πολλά δεδομένα και από τη παρουσίαση του Ιστοτόπου Οικολόγιο για το θέμα του Ασωπού ποταμού, ζητήσαμε μια συνέντευξη από τους διαχειριστές του blog ‘Ασωπός SOS’. Σημειώσαμε ότι είναι πολύ ενδεικτικό πως ένα εξαιρετικά σοβαρό τοπικό πρόβλημα αντιμετωπίζεται με την γνωστή αδράνεια και έλλειμμα σχεδιασμού και προγραμματισμού για το μέλλον και καταγράψαμε τα εξής: